خلاصه گزارش سالانه تلفات افراد ملکی در سال 2020 میلادی

 

یافته‌های کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان نشان می‌دهد که تنها در 12 سال اخیر (از آغاز سال 2009 تا ختم 2020 میلادی)، مجموعاً 93492 تن از افراد ملکی، به‌شمول زنان و کودکان، کشته و زخمی شده‌اند، که از این میان، 31425 تن کشته و 62067 تن زخمی شده‌اند.

الف‌‌ ـ میزان تلفات افراد ملکی افغانستان، در سال 2020 میلادی

آمار کمیسیون مستقل حقوق‌بشر افغانستان نشان می‌دهد که طی سال 2020 میلادی، در مجموع 8500 تن از افراد ملکی کشته و زخمی شده‌اند؛ که از این میان 2958 تن جان باخته و 5542 تن دیگر زخمی شده‌‌اند. این رقم، در مقایسه به سال 2019 میلادی، کاهش 21 درصدی را نشان می‌دهد. شمار تلفات افراد ملکی در سال 2019 میلادی، در مجموع به 10772 تن می‌رسید؛ که شامل 2817 تن کشته و 7955 تن زخمی بود.

طبق آمار ثبت‌شده در کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، در سال 2020 میلادی، در جمع 8500 تن قربانی، 5539 مرد، 847 زن و 2019 طفل شامل است. لازم به یادآوری است، که جنسیت 95 تن از کشته‌ و زخمی‌شدگان، تشخیص و تثبیت نشده است.

آمار ثبت‌شدۀ تلفات افراد ملکی در کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان نشان می‌دهد که در سال 2020 میلادی، به‌گونۀ میانگین، درهر شبانه‌روز، 8 تن از افراد ملکی کشته و 15 تن دیگر زخمی شده‌‌اند.

رقم تلفات ملکی زنان: تلفات ملکی زنان، در سال 2020، نسبت به سال 2019 میلادی، 13 درصد کاهش را نشان می‌دهد.

طبق آمار ثبت‌شده در کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، در سال 2020 میلادی، مجموع تلفات ملکی زنان، به 847 تن می‌رسد، که شامل 330 کشته و 517 تن زخمی‌ می‌شود. در سال 2019 میلادی، مجموع تلفات ملکی زنان به 974 تن می‌رسید که شامل 282 کشته و 692 تن زخمی بود.

رقم تلفات اطفال: تلفات اطفال، در اثر روی‌کردهای نظامی در سال 2020، نسبت به سال 2019 میلادی، 25 درصد کاهش یافته است. در سال 2020 میلادی، مجموع تلفات اطفال به 2019 تن می‌رسد، که 565 کشته و 1454 زخمی را دربر می‌گیرد؛ در حالی‌که در سال 2019 میلادی، مجموع تلفات اطفال به 2696 تن می‌رسید، که شامل 445 کشته و 2251 زخمی بود.

ب‌‌ ـ عاملان تلفات افراد ملکی کشور، در سال 2020 میلادی

گروه طالبان: یافته‌های ما نشان می‌دهد، که در سال 2020 میلادی، در تلفات افراد ملکیِ ناشی از حملات گروه طالبان، درحدود 40 درصد کاهش به ‌عمل آمده است. به باور ما علت این کاهش، عدم انجام حملات پیچیده و انتحاری آن گروه در شهرهای بزرگ کشور بوده است. در سال 2020 میلادی، به اثر حملات گروه طالبان، جمعاً 4567 تن از افراد ملکی، کشته و زخمی شده‌اند؛ در حالی‌که در سال 2019 میلادی، آمار کشته و زخمی‌شدگان افراد ملکی توسط این گروه، به 7727 تن می‌رسید.

گروه داعش: طبق آمار ثبت‌شده در کمیسیون مستقل حقوق‌بشر افغانستان، در تلفات افراد ملکی ناشی از حملات گروه داعش، 21 درصد کاهش به ‌عمل آمده است. در سال 2020 میلادی، جمعاً 403 تن از افراد ملکی، در نتیجۀ حملات گروه داعش، کشته و زخمی شده‌اند. در سال 2019 میلادی، تعداد مجموعی تلفات افراد ملکی از سوی این گروه به 515 تن کشته و زخمی می‌رسید.

حکومت و حامیان بین‌المللی دولت افغانستان: در تلفات افراد ملکی ناشی از حملات نیروهای حکومتی و حامیان بین‌المللی دولت افغانستان، 16 درصد کاهش رونما شده است.

در سال 2019 میلادی، در اثر حملات نیروهای بین‌المللی و دولت افغانستان، مجموعاً 1490 تن از افراد ملکی کشته و زخمی شده بود؛ در حالی‌که رقم تلفات افراد ملکی از سوی این نیروها، در سال 2020 میلادی، به 1249 تن کشته و زخمی می‌رسد.

عاملان نامعلوم: با تأسف، در تلفات افراد ملکی که عاملان آن معلوم نیست و هیچ گروهی در زمینه، مسئولیت نگرفته است، حدودا بیشتر از دوچند (117 درصد) افزایش دیده می‌شود، که این سخت نگران‌کننده است.

براساس یافته‌های کمیسیون مستقل حقوق‌بشر افغانستان، از مجموع تلفات افراد ملکی در سال 2020 میلادی، 53 درصد توسط گروه طالبان، 15 درصد توسط نیروهای حکومتی و حامیان بین‌المللی دولت افغانستان و 5 درصد توسط گروه داعش صورت گرفته است. عامل 25 درصد تلفات افراد ملکی نامعلوم است و 2 درصد تلفات، در اثر راکت‌پراکنی نیروهای پاکستانی در ولایت‌های کنر، خوست، پکتیکا و کندهار صورت گرفته‌‌ است.

در جریان سال 2020 میلادی، در مجموع، 4567 ‌تن از افراد ملکی، در اثر حملات گروه طالبان، قربانی شده‌اند، که شامل 1523 تن کشته و 3044 تن زخمی است.

 نیروهای حکومتی و حامیان بین‌المللی دولت افغانستان، مسئول آسیب‌زدن به 1249 تن از افراد ملکی شمرده می‌شوند، که 386 تن کشته و 863 تن زخمی را دربرمی‌گیرد.

از اثر حملات گروه داعش، 403 تن از افراد ملکی کشته و زخمی شده‌اند، که دربرگیرندۀ 160 تن کشته و 243 تن زخمی است.

در قبال قربانی‌شدن ‌2107 تن از افراد ملکی، که شامل 857 تن کشته و 1250 تن زخمی است، هیچ فرد و گروهی مسئولیت نگرفته و کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان هم نتوانسته است عاملان آن را شناسایی کند و ‌174 تن دیگر از افراد ملکی، در اثر پرتاب راکت‌ توسط نیروهای پاکستانی قربانی شده‌اند، که 31 تن کشته و 143 تن زخمی را دربرمی‌گیرد.

ج‌‌ ـ تفکیک تلفات ملکی بر اساس نوع‌ حوادث در سال 2020 میلادی

شیوه‌ها و روش‌های مورد استفادۀ طرف‌های درگیر، از جمله استفاده از ماین‌ها و مواد منفجره، ترور و قتل‌های هدف‌مند، حملات راکتی، حملات پیچیدۀ انتحاری، درگیری‌های زمینی و حملات هوایی، به ترتیب، باعث بیش‌ترین میزان تلفات افراد ملکی در کشور شده است.

استفاده از ماین‌های فشاریِ کنارجاده، مغناطیسی و خودساخته:

استفاده از ماین‌های فشاریِ کنار‌جاده، مغناطیسی و خودساخته (موتربمب)، از شیوه‌های جنگی مخالفان مسلح دولت افغانستان است، که همواره سبب تلفات افراد ملکی می‌شود.

یافته‌های کمیسیون مستقل حقوق‌بشر افغانستان نشان می‌دهد، که در سال 2020 میلادی، بیش‌ترین ارقام تلفات افراد ملکی، ناشی از انفجارات و ماین‌های کنار جاده بوده است، که مجموعاً  2572 تن، که شامل 923 کشته و 1649 زخمی است، در اثر انفجار ماین‌های کنارجاده، ماین‌های مغناطیسی و مواد منفجرۀ تعبیه ‌شده، قربانی شده‌اند. این رقم، 30 درصد کُل تلفات افراد ملکی در سال 2020 میلادی را دربرمی‌گیرد و در مقایسه با سال 2019 میلادی، 17 درصد کاهش را نشان می‌دهد. در سال 2019 میلادی، مجموعاً 3136 تن از افراد ملکی، بر اثر انفجار ماین‌های کنارجاده‌ کشته و زخمی شده بودند.

در سال 2020 میلادی، تلفات ملکی ناشی از انفجار ماین‌های مغناطیسی نیز به حد بالایی رسیده است. تا کنون، عاملان اکثریت قضایای ناشی از انفجار ماین‌های مغناطیسی، شناسایی نشده‌ است. این تاکتیک، در برابر منسوبان نیروهای دفاعی و امنیتی، مدافعان حقوق بشر، فعالان جامعۀ مدنی، کارمندان ملکی دولت، علمای دین، کارمندان رسانه‌ها و بزرگان قومی‌ استفاده می‌شود.

ترور و قتل‌های هدف‌مند:

یافته‌های کمیسییون مستقل حقوق بشر افغانستان نشان می‌دهد، که با استفاده از این روش، عمدتاً، کارکنان ملکی دولت، خبرنگاران، اعضای جامعۀ مدنی، علمای دینی، ‌شخصیت‌های متنفذ‌ و سرشناس، اعضای شورای ملی و مدافعان حقوق‌بشر، قربانی شده‌اند. در این سال، با استفاده از این تاکتیک، مجموعاً 2250 تن کشته و زخمی شده‌اند، که شامل 1078 تن کشته و 1172 تن زخمی است. این رقم‌ 26 درصد کُل تلفات ملکی را تشکیل می‌دهد.

متأسفانه، تلفات ملکی ناشی از ترور و قتل‌های هدف‌مند در سال 2020 میلادی، در مقایسه با سال 2019 میلادی، در حدود 3 برابر زیاد شده و 169 درصد افزایش را نشان می‌دهد. در سال 2019 میلادی، جمعاً 834 تن از افراد ملکی در نتیجۀ استفاده از روش ترور و حملات هدف‌مند، کشته و زخمی شده‌ بود. در سال 2020، تعداد قربانیانِ این تاکتیک به 2250 تن می‌رسد، که شامل 1078 کشته و 1172 تن زخمی می‌شود.

درخور یادآوری است که در میان جان‌باختگان استفاده از این تاکتیک، 65 زن و 74 طفل و نیز در میان زخمی‌ها، 95 زن و 290 طفل نیز شامل‌اند.

حملات راکتی:

در سال 2020 میلادی، مجموعاً 1312 تن از افراد ملکی در اثر حملات راکتی قربانی شده‌اند، که شامل 362 کشته و 950 زخمی است.

یافته‌های کمیسیون مستقل حقوق‌بشر افغانستان نشان می‌دهد که در تلفات افراد ملکیِ ناشی از حملات راکتی در سال 2020 میلادی، نظر به سال قبل، 28 درصد کاهش رونما شده است. تلفات افراد ملکی ناشی از حملات راکتی در سال 2020 میلادی، 15 درصد کُل تلفات افراد ملکی را تشکیل می‌دهد. در جمع قربانیان این حملات، زنان و کودکان‌‌ نیز شامل‌ا‌ند.

بربنیاد آمار ثبت‌شده در کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، در سال 2020 میلادی، جمعاً 1312 تن از افراد ملکی، در اثر حملات راکتی کشته و زخمی شده‌اند، که شامل 362 کشته و 950 زخمی است. این در حالی ‌است که در سال 2019 میلادی، جمعاً 1832 تن از افراد ملکی، در نتیجۀ حملات راکتی کشته و زخمی شده بودند.

شایسته یادآوری است که در سال 2020 میلادی، در جمع جان‌باختگان حملات راکتی، 75 زن و 149 طفل و در جمع زخمی‌شده‌ها، 146 زن و 350 طفل نیز شامل‌اند.

حملات انتحاری:

در سال 2020 میلادی، تلفات افراد ملکی ناشی از حملات انتحاری، نظر به سال‌ِ پیش، 23 درصد کاهش یافته‌ است، امّا هنوزهم رقم تلفات افراد ملکی ناشی از حملات انتحاری، خیلی درشت است. در سال 2020 میلادی، شمار قربانیان ملکی حملات انتحاری به 1165 تن می‌رسد، که شامل 244 تن کشته و 921 تن زخمی‌ می‌شود.

در سال 2020 میلادی، در تلفات ملکی ناشی از حملات انتحاری گروه طالبان، به تناسب سال 2019 میلادی، 44 درصد کاهش به ‌عمل آمده است. در سال 2019 میلادی، به اثر حملات انتحاری گروه طالبان، 1195 تن از افراد ملکی قربانی شده بود، که 301 کشته و 894 زخمی را دربرمی‌گرفت. در سال 2020 میلادی، این رقم به 528 قربانی، که شامل 65 کشته و 463 زخمی است، کاهش یافته است.

در تلفات افراد ملکی ناشی از حملات انتحاری گروه داعش، در سال 2020، نظر به سال 2019 میلادی، 33 درصد افزایش رونما شده ‌است. در سال 2019 میلادی، مجموع تلفات ملکی ناشی از حملات انتحاری گروه داعش، به 194 تن کشته و زخمی می‌رسید. در سال 2020 میلادی، این رقم به 258 تن کشته و زخمی می‌رسد.

جنگ‌های زمینی:

در سال 2020 میلادی، تعداد زیادی از افراد ملکی، در اثر جنگ‌های زمینی میان نیروهای دولتی و مخالفان مسلح دولت، جان‌های‌شان را از دست داده و ‌یا زخمی شده‌اند. در این سال، درمجموع 791 تن از افراد ملکی، قربانی جنگ‌های زمینی شده‌اند، که دربرگیرندۀ 161 کشته و 630 زخمی است. ارقام فوق، 9 درصد کُل تلفات افراد ملکی کشور در سال 2020 میلادی را دربر می‌گیرد. در سال 2019 میلادی، جنعاً 2478 تن از افراد ملکی، در نتیجۀ جنگ‌های زمینی کشته و زخمی شده بود. تلفات افراد ملکی ناشی از جنگ‌های زمینی، در سال 2020، نسبت به سال 2019 میلادی 68 درصد کاهش یافته است.

حملات هوایی:

واضح است که حملات هوایی از سوی نیروهای دولتی و حامیان بین‌المللی دولت افغانستان انجام می‌شوند. اکثراً کم‌دقتی در هدف‌گیری و نیز اجرای عملیات هوایی بربنیاد اطلاعات نادرست، سبب ایجاد تلفات افراد ملکی می‌شود.

در سال 2020 میلادی، از اثر حملات هوایی، 405 تن از مردم ملکی قربانی شده، که از آن جمع، 186 تن کشته و 219 تن زخمی شده‌اند. در سال 2019 میلادی، در نتیجۀ حملات هوایی، مجموعاً 750 تن از افراد ملکی کشته و زخمی شده بود. مقایسۀ ارقام فوق نشان می‌دهد که در سال 2020 میلادی تلفات افراد ملکی ناشی از حملات هوایی، نسبت به سال 2019 میلادی، 46 درصد کاهش یافته است، با آن‌هم، دولت و نیروهای هوایی بین‌المللی، باید دقت بیش‌تر به‌خرج دهند‌ تا سبب تلفات افراد ملکی نشوند.

عملیات شبانه:

یکی از تاکتیک‌های جنگی نیروهای نظامی حکومتی و حامیان بین‌المللی دولت افغانستان، که گاهی سبب تلفات افراد ملکی می‌گردد، عملیات شبانه است. در سال 2020 میلادی، در اثر عملیات شبانۀ نیروهای یادشده، به‌ تعداد 5 تن از افراد ملکی قربانی شده‌اند، که از آن میان 4 تن کشته شده‌اند و1 تن دیگر زخمی شده‌ است. در سال 2019 میلادی، تعداد تلفات ملکی ناشی از عملیات‌های شبانه به 104 تن می‌رسید. با مقایسۀ ارقام بالا دیده می‌شود که در سال 2020 میلادی، در تلفات افراد ملکی ناشی از عملیات شبانه‌ 95 درصد کاهش رونما شده است.

د‌ ـ تفکیک بر اساس موقعیت جغرافیایی

یافته‌های کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان نشان می‌دهد که در سال 2020 میلادی، بیش‌ترین تلفات افراد ملکی، در زون جنوب‌غرب کشور، با رقم 2854 تن قربانی‌ صورت گرفته است، که 33 درصد کُل تلفات ملکیِ کشور در سال 2020 میلادی را دربر می‌گیرد. سپس، به‌ترتیب، زون مرکز با 1591 تن قربانی، 18 درصد؛ زون شرق با 1298 تن قربانی، 15 درصد؛ زون غرب با 805 تن قربانی، 9 درصد؛ زون شمال با 684 تن قربانی، 8 درصد؛ زون شمال‌شرق با 678 تن قربانی، 7 درصد و زون جنوب با 590 تن قربانی، 6 درصد کُل تلفات ملکی کشور در سال 2020 میلادی را تشکیل می‌دهد.

حمله بر تأسیسات عامه و خصوصی:

بر بنیاد حقوق بشردوستانۀ بین‌المللی، حمله بر تأسیسات عامه و خصوصی، جداً ممنوع بوده و جوانب جنگ مکلف‌اند از هر نوع حمله بر تأسیسات عامه یا خصوصی‌ جلوگیری کنند.

یافته‌های دفاتر ساحه‌‌ای و ولایتی کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان نشان می‌دهد که در سال 2020 میلادی، خسارات زیر، به تأسیسات عامه و خصوصی وارد شده است:

• به تعداد 151 باب مکتب، از اثر جنگ‌ها در سطح کشور، قسماً تخریب و خساره‌مند شده است؛
• به تعداد 9 باب مکتب، توسط مخالفان مسلح دولت و افراد نامعلوم، در نقاط مختلف کشور حریق شده است؛
• 17 باب مکتب، توسط دولت و 7 باب مکتب توسط طالبان، مبدل به پایگاه نظامی شده و در معرض خطر قرار گرفته است و 31 باب مکتب نیز، تحت تهدید امنیتی قرار دارد و در فاصله‌های نزدیک به مکاتب متذکره، پایگاه‌های نظامی ساخته شده است؛
• به تعداد 106 باب کلینیک و شفاخانه، از اثرجنگ‌ها زیان‌مند گردیده، 2 باب کلینیک از سوی دولت مبدل به پایگاه نظامی شده و 19 باب کلینیک دیگر، زیر تهدید امنیتی قرار دارد؛
• در سال 2020 میلادی، به تعداد 4 پایۀ برق توسط طالبان، 5 پایه توسط عاملان نامعلوم، 2 پایۀ برق و 40 کیلومتر کیبل انتقال برق، در نتیجۀ جنگ میان طالبان و نیروهای دولتی تخریب شده است، که قیمت مجموعی تحریبات یادشده به 51100000 افغانی، تخمین می‌شود؛
• به ‌تعداد 257 پایه پل و پلچک، از اثر جنگ‌ها تخریب شده است؛
• 111 کیلومتر سرک قیر، در ولایات مختلف، توسط تعدادی از گروپ‌های مسلح طالبان، به‌شکل عمدی و به اثر انفجار ماین‌های تعبیه شده، تخریب شده است؛
• به تعداد 7 پایۀ آنتن شبکه‌های مخابراتی خصوصی و دولتی، توسط مخالفان مسلح دولت، تخریب شده است.

بدون شک، خسارات وارده بر تأسیسات عامه و خصوصی، به‌مراتب بیش‌تر از آن است که در نزد کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان به ‌ثبت رسیده است.

حمله برخبرنگاران وکارکنان رسانه‌ای:

بربنیاد حقوق‌بشردوستانۀ بین‌المللی، خبرنگاران و کارکنان رسانه‌ها، نباید از سوی جوانب جنگ، مورد تعرض قرار بگیرند؛ اما با تأسف، در سال 2020 میلادی، خبرنگاران نیز از تعرض مصون نمانده‌اند.

بر بنیاد یافته‌های «نی»، نهاد حمایت‌کنندۀ رسانه‌های آزاد، در سال 2020 میلادی، جمعاً 81 مورد خشونت علیه کارکنان رسانه‌ها صورت گرفته است، که از آن میان، 11 خبرنگار  کشته و 17 تن دیگر زخمی شده‌اند.

یافته‌های کمیسیون مستقل حقوق‌بشر افغانستان نشان می‌دهد، که در ماه‌های اخیر سال 2020 میلادی و با آغاز مذاکرات صلح در دوحه، حملات هدف‌مند علیه خبرنگاران، فعالان جامعۀ مدنی و مدافعین حقوق‌بشر، به‌گونۀ تکان‌دهنده افزایش یافته است.

یافته‌های ما نشان می‌دهد، که تنها در 20 روز اخیر سال 2020 میلادی، به‌تعداد 6 خبرنگار و فعال جامعۀ مدنی، مورد حمله قرار گرفته و جان باخته‌اند. کمیسیون مستقل حقوق‌بشر افغانستان، از افزایش و ادامۀ چنین حملات شدیداً نگران است.

بی‌جاشدگان داخلی:

جنگ و درگیری‌های مسلحانه میان نیروهای دولتی و مخالفان مسلح نظام و نیز تهدید افراد مسلح غیرمسئول و زورگو در تعداد زیادی از ولایت‌های کشور، سبب بی‌جاشدن افراد ملکی از منطقۀ‌شان به مناطق امن‌ترِ دیگر شده‌ است.

گزارش وزارت امور مهاجران و عودت‌کنندگان نشان می‌دهد که درنتیجۀ جنگ و ناامنی، طی سال 2020 میلادی، جمعاً 74087 خانواده در نتیجۀ جنگ‌های داخلی و ناامنی‌ها، از مناطق شان بی‌جا شده‌اند. از آن میان، از زون مرکز، به‌تعداد 10329 خانواده؛ از زون شمال و شمال‌شرق، به‌تعداد 30715 خانواده؛ از زون جنوب‌غرب، به‌تعداد 17020 خانواده؛ از زون شرق، به‌تعداد 9317 خانواده؛ از زون غرب، به‌تعداد 6087 خانواده و از زون جنوب، به تعداد 619 خانواده‌ از مناطق اصلی‌شان بی‌جا شده‌اند.

پیشنهادها:

کمیسیون مستقل حقوق‌بشر افغانستان، از تمامی طرف‌های درگیر می‌خواهد که به پیشنهادهای این کمیسیون‌ توجه جدی کرده‌ و آن را رعایت‌ و اجرا کنند:

۱. از تمامی جوانب جنگ افغانستان می‌خواهیم که گفت‌وگوهای میان‌‌افغانی در دوحه را سرعت بخشند ‌و هرچه زودتر آتش‌بس همه‌جانبه و سراسری را برقرار‌ کرده، از تشدید خشونت‌ها به‌حیث ابزار امتیاز در مذاکره استفاده نکنند؛

۲. از تمامی طرف‌های جنگ در افغانستان خواسته می‌شود که به موازین و قواعد حقوق بین‌الملل ‌بشردوستانه پایبند بوده و مفاد و معیارهای کنوانسیون‌های 1949 ژنیوا و پروتکل‌های الحاقی آن ‌را در جریان منازعات مسلحانه رعایت کنند؛

۳. از تمامی طرف‌های منازعه خواسته می‌شود که از جنگ در محلاتی که به افراد ملکی آسیب وارد می‌کند، خودداری کنند. از مخالفان مسلح دولت جداً خواسته می‌شود که از افراد ملکی به‌حیث سپر دفاعی استفاده نکنند. هم‌چنین گروگان‌گیری، ترور، قتل‌های هدف‌مند و محاکمۀ صحرایی افراد، قطعاً‌ توجیه‌پذیر نیست و هیچ جناح نظامی نباید دست به چنین کاری بز‌ند؛

۴. از دولت افغانستان خواسته می‌شود که مرتکبان جرایم بین‌المللی را شناسایی کرده، مورد پیگرد عدلی قرار دهد و در زمینه، به فرهنگ معافیت از قانون‌ نقطۀ پایان گذار‌د؛

۵. اخیراً دولت افغانستان‌ جهت کاهش تلفات افراد ملکی و رسیدگی به مرتکبان نقض حقوق بین‌الملل ‌بشردوستانه، کار روی پالیسی‌ها و طرزالعمل‌های متعدد را آغاز کرده است و می‌خواهد در مشورت نزدیک با سایر ساختارهای ذیربط، اسناد یادشده را نهایی سازد. کمیسیون مستقل حقوق‌بشر افغانستان، ضمن قدردانی از این اقدام مثبت، آمادۀ هرگونه همکاری در جهت تکمیل استناد یادشده خواهد بود؛

۶. از دولت افغانستان ‌می‌طلبیم که سارنوالی رسیدگی به جرایم بین‌المللی را‌ هم از دید مفهومی و هم از دید منابع انسانی، ظرفیت‌سازی و بیش‌تر تقویت کند و در ‌زمینۀ ایجاد دادگاه ملیِ رسیدگی به جرایم بین‌المللی، اقدامات عاجل و قابل قبول در پیش گیرد؛

۷. از حکومت افغانستان می‌خواهیم که منسوبان نیروهای دفاعی و امنیتی کشور را، در مورد موازین و قواعد حقوق بین‌الملل ‌بشردوستانه و پیامدهای عدول از آن‌ بیش‌تر آموزش دهد؛

۸. از دولت و نهادهای مدد‌رسان می‌خواهیم‌ به افراد و خانواده‌هایی که از اثر جنگ‌ها بی‌جا شده‌‌اند، توجه جدی مبذول دار‌د و آن‌ها را مورد حمایت بیش‌تر قرار دهد؛

۹. کمیسیون مستقل حقوق‌بشر افغانستان‌ از کاهش حملات انتحاری گروه طالبان‌ استقبال می‌کند و از این  گروه می‌طلبد که از دیگر تاکتیک‌ها و روش‌های جنگیِ که سبب تلفات افراد ملکی می‌شود خود‌داری کرده، هرچه عاجل استفاده از ماین‌های فشاری و مغناطیسی را متوقف سازد؛

۱۰. از تمامی جوانب جنگ در کشور، تقاضا داریم که ساحات تحت تسلط خویش را از بقایای انفجاری جنگ، تطهیر و پاک‌سازی کنند. هرگاه، ظرفیتِ و توان تکنیکیِ تطهیر ساحه را نداشته باشند، باید به مؤسسات و ساختارهایی که در این زمینه مأموریت دارند، مراجعه کنند و از آنان برای پاک‌سازیِ ساحه مدد بجویند؛ در غیر آن مسئولیت عواقب و پیامدهای ناگوار آن، به ‌دوش گروه مسلط بر ساحه خواهد بود؛

۱۱. از دولت افغانستان می‌خواهیم که جلو قتل‌های سیستماتیک و هدفمند خبرنگاران، مدافعان حقوق‌بشر، فعالان جامعۀ مدنی و علمای دینی کشور را گرفته، افراد، شبکه‌ها و گروه‌هایی را که در چنین کشتارها دست دارند، شناسایی کرده، عاملان را مورد پیگرد و رسیدگی قانونی‌ قرار دهد؛

طالبان نیز، تنها با نپذیرفتن مسئولیت این‌گونه رویدادها، رفع مسئولیت نمی‌تواند. پیشنهاد می‌شود که کمیتۀ مشترکی از هر دو جانب شکل بگیرد و این کمیتۀ مشترک، بعد از تحقیقات لازم، به‌گونۀ مستند و مستدل‌ به مردم افغانستان وضاحت دهد؛

۱۲. یک‌بار دیگر به حکومت افغانستان پیشنهاد می‌شود که «برنامۀ عمل دولت در زمینۀ حمایت از قربانیان تروریسم» را در هماهنگی با دیگر ساختارهای ذیربط ملی و بین‌المللی‌ تهیه کرده، فرصت حمایت بیش‌تر از قربانیان را فراهم کند؛

۱۳. از گروه‌های مسلح مخالف دولت به‌تکرار می‌خواهیم که بر تأسیسات عامه تعرض نکنند و از تخریب پایه‌های برق، آتش‌زدن مکاتب و مراکز صحی، مختل‌سازی فعالیت شبکه‌های مخابراتی و تخریب جاده‌‌ها‌ دست بکشند.

گزارش کامل را از اینجا دانلود کنید: